प्रतिनिधिसभा र प्रदेशसभा निर्वाचन २०७९

२०२७ मा ईशानेश्वर प्रमोद हाईस्कुल, भोर्लेटार–अनेरास्ववियु तर्फबाट स्ववियु सचिव निर्वाचित । २०३१ मा अखिल नेपाल क्रान्तिकारी कोअर्डिनेशन केन्द्र (माले) को सम्पर्क, अमृत साइन्स क्याम्पस । २०३५ सालमा मध्य–उत्तर इलाका पार्टी सक्रिय दल नेकपा (माले) लमजुङको सदस्यको रूपमा संगठित । २०३६ सालमा नेकपा (माले) पश्चिमोत्तर इलाका पार्टी सक्रिय दल लमजुङको सदस्य । २०३७ साल फागुन ७ गते नेकपा (माले) को पार्टी सदस्यता प्राप्त । २०४० बैशाखमा नेकपा (एमाले) जिल्ला संगठन कमिटीको सदस्य । २०४८ फागुन ९–१० को प्रथम जिल्ला अधिवेशनबाट नेकपा (एमाले) जिल्ला कमिटी सचिवमा निर्वाचित । २०५० फागुन १०–११ को दोस्रो जिल्ला अधिवेशनबाट निर्विरोध जिल्ला सचिवमा पुन निर्वाचित । २०५४ माघ ९–१४ मा नेपालगञ्जमा सम्पन्न पार्टीको छैटौं महाधिवेशनबाट नेकपा (एमाले) केन्द्रीय कमिटीको बैकल्पिक सदस्यमा निर्वाचित । २०५४ देखि २०५९ सम्म गण्डकी अञ्चल समन्वय कमिटीको सचिव भै जिम्मेवारी सम्हालेको । २०६० मा नेकपा (एमाले) केन्द्रीय कमिटी सदस्यमा मनोनित । २०६१ देखि २०७० सम्म केन्द्रीय जातिय मामिला विभाग प्रमुखको जिम्मेवारी सम्हालेको । २०६१ देखि २०७० सम्म आदिवासी–जनजाति फाँट इञ्चार्जको रूपमा कार्यरत । २०६५ मा बुटवलमा सम्पन्न आठौं राष्ट्रिय महाधिवेशनबाट केन्द्रीय कमिटी सदस्यमा निर्वाचित । २०६५ मा पार्टी पोलिटब्युरो सदस्यमा निर्वाचित । २०६९ देखि २०७१ सम्म केन्द्रीय कार्यालयको सचिवको जिम्मेवारीमा रही काम गरेको । २०७१ मा सम्पन्न पार्टीको नवौं राष्ट्रिय महाधिवेशनबाट केन्द्रीय कमिटीको सचिवमा निर्वाचित । २०७२ देखि पार्टीको केन्द्रीय संगठन विभाग प्रमुखको जिम्मेवारीमा कार्यरत । २०७५ नेकपाकालमा स्थायी कमिटी सदस्य । नेकपा गण्डकी प्रदेश इन्चार्ज । २०७८ मंसिर १०–१४ मा सम्पन्न पार्टीको दशौं महाधिवेशनबाट उपमहासचिवमा निर्वाचित । पार्टीको प्रचार विभाग प्रमुख ।

२०४३ मा ‘एक वाम–एक ठाम’ नारासहित लमजुङ क्षेत्र नं. २ बाट जनपक्षीय उम्मेदवार । (पराजित) ४८ मा मालेका तर्फबाट उम्मेदवार (पराजित) ५१ मा एमाले उम्मेदवार (पराजित) २०५६ मा क्षेत्र नं. २ बाट उम्मेदवार । (पराजित) लमजुङ क्षेत्र नं. २ (हाल प्रदेश २) बाट २०६४ सालको संविधानसभाको निर्वाचन (निर्वाचित) पहिलो संविधानसभामा (२०६५–०६९) मा शासकीय स्वरुप निर्धारण समितिको सदस्य भई काम गरेको । व्यवस्थापिका–संसद (२०६५–०६९) मा प्राकृतिक श्रोत साधन समितिको सदस्य भै काम गरेको । दोस्रो संविधानसभा निर्वाचन २०७० मा लमजुङ क्षेत्र नं. २ बाट पराजित । पहिलो संविधानसभा (२०६५–०६९) मा आदिवासी जनजाति सभासदको समूह ककसको संयोजक । २०७४ को प्रदेशसभा तथा प्रतिनिधिसभा निर्वाचनमा लमजुङ प्रदेश ‘ख’ बाट निर्वाचित ।

२०४१ देखि २०४४ साल सम्म घरबारविहीन किसान, सिकर्मी, डकर्मीहरुको घर निर्माण गर्न घर निर्माण सहकारी सञ्चालन गरी २५ वटा घर निर्माण गर्ने कामको वैचारिक नेतृत्व गरेको । २०४१ देखि २०४४ साल सम्म घरबारविहीन किसान, सिकर्मी, डकर्मीहरुको घर निर्माण गर्न घर निर्माण सहकारी सञ्चालन गरी २५ वटा घर निर्माण गर्ने कामको वैचारिक नेतृत्व गरेको । २०४१ सालमा नेकपा (माले) लमजुङ जिल्लाको प्रतिरोधीदलको राजनीतिक कमिसार । २०४६ सालमा पञ्चायती व्यवस्थाविरोधी संयुक्त जनान्दोलन लमजुङमा संयोजकको भूमिका निर्वाह गरेको । २०४७ मा नेकपा (माले) को तर्फबाट नेकपा (माले) र नेपाली कांग्रेसको संयुक्त बहुदल प्रचार समितिको संयोजक २०६३ मा नेकपा (एमाले) राज्य पुनर्संरचनासम्बन्धी कार्यदलको सदस्य । २०६३ मा अन्तरिम संविधान मस्यौदा कार्यदल नेकपा (एमाले) को सदस्य व्यवस्थापिका–संसद (२०६५–०६९) मा प्राकृतिक श्रोत साधन समितिको सदस्य । पहिलो संविधानसभा (२०६५–०६९) मा आदिवासी जनजाति सभासदको समूह ककसको संयोजक २०६६ मा पार्टी विधान सम्पादन कार्यदलको सदस्य । २०७४ नेकपा एमाले गण्डकी प्रदेश संसदीय दलका नेता

२०६४ चैत्र १८ देखि २०६५ साउनसम्म संस्कृति, पर्यटन तथा नागरिक उड्डयन मन्त्री । २०७४ फागुन ४ देखि २०७८ जेठ २७ गतेसम्म गण्डकी प्रदेशको प्रथम (संस्थापक) मुख्यमन्त्री ।

नेपाल राष्ट्रिय शिक्षक संगठनको आन्दोलनमा २०३७/२०३८ मा २ पटक हिरासतमा परेका पृथ्वीसुब्बा गुरुङ २०४०/२०४१ को शिक्षक संघर्षमा १४ दिन प्रहरी हिरासतमा बसे । २०३८ सालमा नेकपा (एमाले) इलाका पार्टी संगठन कमिटीको तर्फबाट टक्सारमा ज्यालावृद्धिको लागि हली हड्तालको नेतृत्व । २०३९ सालमा कृषि मजदुरहरुको ज्याला वृद्धिको लागि किसान आन्दोलनको नेतृत्व गरेको र सफलता प्राप्त गरेको । २०४१ देखि २०४४ सालसम्म घरबारविहीन किसान, सिकर्मी, डकर्मीहरुको घर निर्माण गर्न घर निर्माण सहकारी सञ्चालन गरी २५ वटा घर निर्माण गर्ने कामको वैचारिक नेतृत्व गरेको । २०४५ सालमा नेकपा (माले) द्वारा सञ्चालित पञ्चायत विरोधी संघर्षको लागि गठित संयुक्त संघर्ष समिति, नेकपा (माले) लमजुङको संयोजक । २०४६ सालमा पञ्चायती व्यवस्था विरोधी संयुक्त जनान्दोलन लमजुङमा संयोजक । २०४७ मा नेकपा (माले) को तर्फबाट नेकपा (माले) र नेपाली कांग्रेसको संयुक्त बहुदल प्रचार समितिको संयोजक । २०४२ आषाढ ७ गते पक्राउ परी १ सय दिन प्रहरी हिरासतसहित ११ महिना शान्ति सुरक्षा ऐनअन्तर्गत लमजुङ कारावासमा थुनामा रहेको । कारावासमा रहेर नै जनपक्षीय उम्मेदवार भै भण्डाफोर अभियानका रूपमा चुनावी मोर्चा प्रयोग गरेको । विद्यार्थी र शिक्षक रहेर राजनीतिक आन्दोलनमा पृथ्वीसुब्बा गुरुङले झन्डै १ वर्ष कारागार बसेका छन् । आफ्नो जीवनको ५ दशकबढी राजनीतिक यात्रा गरिसकेका उनी संघीयता, आदिवासी जनजाति आन्दोलन र जनताको बहुदलीय जनवादको प्रखर वक्ताका रूपमा चिनिन्छन् । २०४३ देखि लमजुङ क्षेत्र नं. २, हाल प्रदेश ‘२’ मा ७ पटक चुनावमा उम्मेदवार बनिसकेका उनी गण्डकी प्रदेशको कार्यकारी प्रमुख भइसकेका छन् । राजनीतिमा वाम शक्ति एक हुनुपर्ने मान्यता राख्ने गुरुङ वामपन्थी आन्दोलनका व्याख्याता समेत हुन् ।